K85.pl - Agile i takie tam sprawyLuźne i nie-luźne myśli. Kontrowersyjne i nie – zawsze z intencją pobudzenia do przemyśleń własnych.
Niedawno opublikowałem 65 post. 65 postów w niecałe 3 lata to nie jest niesamowity wynik. Jednak jestem z tego dumny. Z samego faktu, że udało mi się zbudować coś czego się nie wstydzę. No może trochę… Czasem… Szczególnie tych starszych wpisów 😂
Zmusiło mnie to do refleksji – na temat dyscypliny, konsekwencji, stałego rytmu. Na ile nas one ograniczają, a na ile pomagają?
Ludzie dzielą się na dwie grupy: jedni chcą wszystko spisywać, harmonogramować, raportować i otabelować. Inni pracują głównie komunikacją i relacjami, tworząc środowisko do wymiany wiedzy. Do której grupy należysz Ty?
Gdy zaczynałem interesować się Scrumem i generalnie zwinnym światem, to spodobały mi się w nim takie rzeczy jak: empiryzm, krytyczne myślenie i zespołowa gra. To było coś zupełnie innego niż klasyczne podejście. Zespoły Scrumowe zdawały się buntować przeciwko utartym schematom. Zmieniały rzeczywistość. Dzisiaj, coraz częściej widzę, że Scrum jest traktowany jak sztywny zbiór zasad i praktyk.
Niektórzy wierzą w to, że gdy coś zapiszą to inni automatycznie będą zgodnie z tym postępowali. Bardziej szczegółowa specyfikacja projektowa daje im poczucie większej kontroli. To bardzo złudne. I zajmuje dużo czasu, który można lepiej spożytkować. W tym poście znajdziesz mój punkt widzenia na temat dokumentacji, specyfikacji oraz opasłych analiz.
Jakiś czas temu byłem w Zakopanem. Uderzyła mnie tam pewna rzecz. Amatorska obsługa klienta, która… niesamowicie mi się spodobała. Jak to jest możliwe?