Retrospektywa z „uniwersalnymi tematami”

Retrospektywa to moje ulubione zdarzenie scrumowe. Lubię je za to, że jest wymagające i jednocześnie przynosi wspaniałe owoce. Także za to, że można je prowadzić w przeróżnych formach, eksperymentować i dzięki temu zawsze dzieje się coś ciekawego. W tym poście podzielę się jedną z metod, którą niedawno wypróbowałem i wyszła bardzo fajnie.

Mieliśmy pewną konkretną potrzebę – poznać ogólną kondycję zespołu po dłuższym czasie pracy. Uzyskać odpowiedzi dotyczące “uniwersalnych” kwestii (atmosfera, komunikacja itp.). Bez rozbijania na początku na detale, ale nadal konkretnie. Długo nie mogłem wykombinować jak to fajnie zrobić, żeby forma Retro była przyjemna, niepowtarzalna, poszła sprawnie i jednocześnie dawała dużo wartości. Już wiem :)

Retrospektywa „z uniwersalnymi tematami” – na czym polega?

W dużym skrócie wygląda w następujący sposób:

1. Tworzymy skalę.
2. Rozdajemy zestaw „kart” z zagadnieniami.
3. Omawiamy dane zagadnienie – każdy rozumie je jednakowo.
4. Oceniamy dane zagadnienie – każdy jedną kartę z tym samym.
5. Omawiamy.
6. Decydujemy o podjęciu dalszych działań.

W detalach

#1 Tworzymy skalę – chodzi o stworzenie skali, która da nam możliwość obiektywnej oceny poszczególnych zagadnień. Najłatwiej narysować po prostu poziomą strzałkę, na której początku jest 0, a na końcu 10. Liczby tu nie są najważniejsze, one tylko mają ewentualnie ułatwić ocenę. 

#2 Rozdajemy zestaw „kart” – Każdy z uczestników dostaje zestaw takich samych kart (mogą być to postity, mogą być zwykłe kartki, bez większego znaczenia). Powinno być ich kilka. Mają one reprezentować pewne uniwersalne elementy codziennego życia teamu, które są istotne dla niego niezależnie od tego nad czym w danej chwili będzie pracował i w którym miejscu swojej historii się znajduje. Przykładowe z nich to: inspekcja kodu, jakość user stories, komunikacja, atmosfera itp.

#3 Omawiamy dane zagadnienie – W tym punkcie wybieramy jedno zagadnienie, które będzie oceniane. Trzeba je wyjaśnić, aby każdy rozumiał je w ten sam sposób.

#4 Oceniamy dane zagadnienie – Każdy uczestnik kładzie / przykleja kartkę w odpowiednim miejscu na skali – zgodnie ze swoją oceną. Tym samym każdy w danej turze ocenia to samo zagadnienie (np. jakość user stories) i powstaje ogólna ocena wyrażona przez cały team.

#5 Omawiamy – W zależności od wyników lub samego zagadnienia, możemy chcieć pogłębić temat i zrobić nieco dłuższą dyskusję. Gdy np. wystąpią oceny skrajne, mocno odchylone od większości, to może okazać się, że warto poprosić wystawiających je o krótki komentarz – może akurat ten ktoś nakreśli teamowi ważny aspekt zagadnienia? Ten krok to po prostu okazja do głębszej dyskusji jeśli uważamy, że warto to zrobić. Ten etap to także doskonała okazja, aby przejść od ogółu do szczegółu. 

#6 Dalsze działania – Klasyczne znalezienie rozwiązań na problemy. To jest miejsce i moment na stworzenie planu na poprawę naszych relacji, pracy, narzędzi itd.

---

Kroki te powtarza się tyle razy ile jest zagadnień. Krok 6 można zrealizować po zakończeniu sesji ze wszystkimi zagadnieniami i poddać go głosowaniu, ale wówczas należy te tematy spisywać w trakcie cykli kroków 1-5.

---

Kiedy warto zastosować tę formę?

• Gdy chcesz poznać ogólną kondycję zespołu, ich punkt widzenia w uniwersalnych kwestiach, od nich wyjść do szczegółów.
• Gdy zmienia się skład teamu i warto po pewnym czasie podsumować sytuację.
  
• W każdym innym przypadku, w którym czujesz, że taka retrospektywa przyniesie zespołowi wartości ;-)
  

Uwagi dodatkowe

• Przed organizacją takiego Retro najlepiej poprosić zespół o dostarczenie zagadnień, które zdaniem jego członków są uniwersalne i ponadczasowe. Chodzi o to, aby arbitralnie nie wybrać listy zagadnień, która okaże się nietrafiona i oderwana od zespołu i jego potrzeb.
• Taka retrospektywa może potrwać dość długo, bo może okazać się w trakcie sesji, że wychodząc od ogólnych i uniwersalnych tematów przechodzi się do bardzo konkretnych i gorących dyskusji.  
• Po kroku piątym (omówienie) czasem warto zapytać, czy team nie chce ocen wystawić ponownie. To szczególnie istotne będzie wówczas, gdy dyskusja była gorąca i istnieje szansa, że w jej wyniku uczestnicy zdobyli nowe punkty widzenia co mogło przyczynić się do zmiany oceny. Ale nie zapominajmy o pierwszym wyniku!
• Uniwersalne tematy, które poruszamy nie mogą zlikwidować szansy na rozmowę o czymś ważnym, bardzo konkretnym, co wydarzyło się w ostatnim sprincie. Cała zabawa polega na tym, aby od ogółu wychodząc umieć znaleźć konkrety :)
• Zamiast kart z zagadnieniami można też np. użyć pionków, cukierków, a zagadnienie po prostu głośno odczytać lub zapisać na tablicy.

Podsumowanie

Retrospektywa może być przeprowadzona na setki sposobów – spotkałem się ze swoistymi sesjami medytacyjnymi, są też klasyczne “Start-Stop-Continue”. Forma to kwestia wtórna – ważne, aby wydarzenie dostarczyło nam wartości. Retro to w końcu kolejna świetna okazja do sprawdzenia jak nam idzie i co możemy jeszcze poprawić. Mam nadzieję, że zainteresował Cię ten sposób – u mnie zadziałał świetnie i sądzę, że jest na tyle elastyczny, że można go łatwo modyfikować, dostosowywać do swoich potrzeb, do czego Cię gorąco zachęcam! Chętnie poznam Twoje zdanie na jej temat, podziel się nim w komentarzu!

---

Jeśli interesuje Cię temat doskonalenia swoich procesów, metod pracy to może zainteresuje Cię też ta lektura 👉🏻 Post-mortem projektu.

Użyta fotografia: Startup Stock Photos